Op mijn 40, in 2014 begon het terug te kriebelen om iets zelfstandig te doen. Ik wist nog niet wat, maar wist wel aan welke voorwaarden het moest voldoen: aanvoelen als een hobby, onder de mensen komen en deze liefst blij maken, weinig moeten investeren en er ten allen tijde direct met kunnen stoppen. En misschien wel het belangrijkste, het zelf leuk vinden.

Op een terras in Lier op een zondagnamiddag schoot het mij ineens te binnen. Ik ga ijs verkopen. Zo is het verhaal begonnen. 

Dus ik kocht een bakfiets en bouwde die helemaal om in een ijsfiets en vroeg ik een vergunning aan om in de Schapekoppenstraat in Lier ijs te verkopen. 2 jaar later, kreeg ik ook een vergunning in Duffel, om ijs te verkopen in de G. Van der Lindenlaan naast de Nete. Ik bouwde de aanhangwagen voor de bakfiets om in een kraam. Jaar na jaar investeerde ik alles wat ik verdiende terug in de zaak en hield niets voor mezelf. Ondertussen zijn we bijna 10 jaar later en heb ik een heel machinepark om ijs te bereiden en 2 mooie verkooppunten.